Το χωριό Καλαμάκι Λαμίας είναι χτισμένο σε υψόμετρο 785 μ. στην κορυφογραμμή της Όρθρυς στην κεντρική Ελλάδα και ήταν ένα από τα βασικά περάσματα(δερβένια) όλων των κατακτητών στην πορεία τους προς τη νότια Ελλάδα.
Ιδρύθηκε από λίγες οικογένειες στα μέσα του 19ου αιώνα ,οι οποίες βρέθηκαν στο σημερινό χωριό μετακινούμενες από διπλανούς πρόχειρους οικισμούς όπως το Ζαπάντι και το παλιό Καλαμάκι.Αναφέρεται πρώτη φορά ως Δερβέν-Φούρκα σε βασιλικό διάταγμα του 1840 που αναφέρεται στον χωρισμό των Δήμων της Φθιώτιδας.Το 1832 με την χάραξη της οροθετικής γραμμής το χωριό βρέθηκε στην τουρκική πλευρά των συνόρων,και κοντά στο χωριό υπήρχε ελληνική καζάρμα (στρατώνας) σαν συνοριακό φυλάκιο. Η περιοχή ενσωματώθηκε στο ελληνικό κράτος το 1881.Στον απελευθερωτικό πόλεμο του 1821 έγιναν σημαντικές μάχες στην γύρω περιοχή όπως αναφέρεται και στα απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη.Επίσης στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 έγιναν σημαντικές μάχες στα στενά της Φούρκας-Δραχμάναγα ανατολικά του χωριού.Το χωριό μετονομάστηκε σε Καλαμάκι το 1930 ,όπως και πολλά άλλα χωριά της γύρω περιοχής αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας με απόφαση του Ελληνικού κράτους.
Ο πληθυσμός του χωριού αυξανόταν σιγά σιγά με οικογένειες από άλλες περιοχές όπως το Μαυρίλο Ευρυτανίας , με σκηνίτες Βλάχους που χρησιμοποιούσαν την περιοχή γύρω από το χωριό σαν στάση , στην πορεία τους για τα χειμαδιά και αντίστροφα .Έφθασε στο αποκορύφωμά του στη δεκαετία του 1960, μετά άρχισε η εσωτερική και εξωτερική μετανάστευση με αποτέλεσμα σήμερα να έχει λιγότερους από 100 μόνιμους κατοίκους
Ασχολίες των κατοίκων στο Καλαμάκι Λαμίας
Στα πρώτα χρόνια οι κάτοικοι ασχολούνταν κυρίως με την κτηνοτροφία (αιγοπρόβατα και λίγα γελάδια) και λιγότερο με την γεωργία(η οποία βασίζονταν σε χειρωνακτική εργασία).Μετά τον πόλεμο του '40 ασχολήθηκαν περισσότερο με την γεωργική παραγωγή (καπνός-δημητριακά-τομάτα-καλαμπόκι κ.ά.),και σε αυτό τους βοήθησε η παραχώρηση αγροτικής έκτασης στη λίμνη Ξυνιάδαςμετά την αποξήρανσή της,ο αναδασμός των χωραφιών και η απόκτηση των πρώτων αγροτικών μηχανημάτων.Σήμερα όμως και οι δύο τομείς είναι σε μαρασμό λόγω της μείωσης του πληθυσμού.
Ο Πόλεμος του '40 και οι επιπτώσεις στο Καλαμάκι Λαμίας
Όπως όλη η Ελλάδα έτσι και το χωριό υπέφερε από τους κατακτητές χάνοντας κατοίκους αλλά και περιουσίες.Στις 13/6/1944 ημέρα Τρίτη θα είχαμε ένα παρ'ολίγον ολοκαύτωμα αν δεν βοηθούσε κάποιος ξένος στρατιώτης,ο οποίος ειδοποίησε τους κατοίκους του χωριού και έφυγαν εκτός από 4 ηλικιωμένους οι οποίοι δεν μπορούσαν να φύγουν.Οι Γερμανοί εισέβαλαν στο Χωριό χτύπησαν με όλμο την εκκλησία και έκαψαν τα σπίτια, και όπως μου είχε αφηγηθεί ο τέως πρόεδρος του χωριού Νικόλαος Φούρκας πολλοί είχαν καταφύγει στα απέναντι υψώματα και αγνάντευαν την καταστροφή του χωριού.
Αξιοθέατα της περιοχής
Στην γύρω περιοχή ο επισκέπτης μπορεί να επισκεφθεί την Πηγή του Αχιλλέα (15,5 χλμ),το ιστορικό μοναστήρι της Αντίνιτσας το οποίο καταστράφηκε 13 Ιουνίου 1944 από τους Γερμανούς(στον απέναντι λόφο από το μοναστήρι λειτουργούσε Σανατόριο,το οποί ανατίναξαν και αυτό), το εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής στα στενά της φούρκας - Δραχμάναγα στο οποίο σταματούν πολλοί οδηγοί για να προσκυνήσουν και να ξεκουραστούν. Η περιοχή γύρω από το χωριό προσφέρεται για πεζοπορία στην κορυφογραμμή της Όθρυος αγναντεύοντας τον Παρνασσό ,την Γκιώνα,το Καλλίδρομο,την Οίτη,το Βελούχι,τα Άγραφα,τον χιονοσκεπή Όλυμπο,τον Κίσσαβο,τα Χάσια,την Βόρεια Εύβοια,την κοιλάδα του Σπερχειού μέχρι το Μαλιακό,το οροπέδιο του Δομοκού , σχεδόν τη μισή Ελλάδα.Επίσης η περιοχή γύρω από το χωριό προσφέρεται για Moto-cross γι' αυτό και τα τελευταία χρόνια διοργανώνονται πανελλήνιοι αγώνες SCRAMBLE σε οργανωμένη πίστα.Παλαιότερα περνούσε από το χωριό και το RALLY ACROPOLIS.
Εκκλησίες του χωριού
Η κεντρική εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στον Άγιο Νικόλαο και χτίστηκε γύρω στο 1890-1900 μαζί με τα πρώτα σπίτια του χωριού από Ηπειρώτες μαστόρους. Τα τελευταία χρόνια χτίστηκε με προσφορές των κατοίκων του χωριού το ξωκκλήσι της Αγίας Παρασκευής σε λόφο απέναντι από το χωριό και την παραμονή της γιορτής γίνεται μεγάλο πανηγύρι.Επίσης βόρεια του χωριού χτίστηκε το ξωκκλήσι της Αγίας Κυριακής σε μια ωραία τοποθεσία δίπλα στα πλατάνια .Σε απόσταση 9 χλμ από το χωριό ανατολικά βρίσκεται το μοναστήρι της Αντίνιτσαςπου γιορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου.Στο χώρο του μοναστηριού υπάρχει πηγή απ' όπου το χωριό τροφοδοτείται με νερό(το δίκτυο κατασκευάστηκε στα τέλη της δεκαετίας του '60 με τη χρηματοδότηση του κράτους και προσωπική εργασία των τότε κατοίκων του χωριού).Δυτικά του χωριού στη θέση παλιό Καλαμάκι υπάρχουν πολύ λίγα απομεινάρια ενός ναού.Επίσης κατηφορίζοντας προς την Λαμία συναντούμε τον Άγιο Σώζο ,που φτιάχτηκε από τον βουλευτή της Καρδίτσας Αναγνωστόπουλο εις ανάμνηση της σωτηρίας του από σοβαρό τροχαίο που είχε στο σημείο αυτό.
Το σχολείο στο Καλαμάκι Λαμίας
Το σχολείο του χωριού χτίστηκε με χρήματα του Κολεγίου Αθηνών τέλη της δεκαετίας του 1950 ,το οποίο σταμάτησε τη λειτουργία του αρχές της δεκαετίας του 1980 με τελευταίο δάσκαλο τον Καλαμακιώτη δάσκαλο Γιάννη Λιάγκα. Σήμερα λειτουργεί ως Κοινοτικό Γραφείο και χώρος πολιτιστικών εκδηλώσεων το καλοκαίρι.
Η ντοπιολαλιά του χωριού
Όπως και στα περισσότερα χωριά του νομού έτσι και οι κάτοικοί του χωριού χρησιμοποιούν ιδιωματισμούς από τα αρχαία ελληνικά, από τους κατά καιρούς κατακτητές(Τούρκους,Σλάβους,Φράγκους)ή από γειτονικούς βαλκανικούς λαούς οι οποίοι μετακινήθηκαν ως κτηνοτρόφοι στην κεντρική Ελλάδα.Ιδιαίτερο όμως χαρακτηριστικό είναι η συγκοπή των φωνηέντων ανάμεσα στα σύμφωνα ή στο τέλος της λέξης.
Χλωρίδα της περιοχής
Κυριαρχούν τα πουρνάρια,οι δρυς(δέντρα), οι αγκορτσιές (αγριοαχλαδιές), τα πλατάνια, οι λαβδανιές, αλλά συναντούμε επίσης βατόμουρα μέλεγο.κέδρα,τσάπουρνα,κράταιγο(βαμπλιά),κολχικό(χνοπωρίτσα,μοιάζει με το κρόκο κοζάνης),σπάνια είδη άγριων ορχιδέων όπως το σαλέπι,ρίγανη ,μανιτάρια κ.ά.΄
Πανίδα της περιοχής
Στην γύρω περιοχή συναντούμε πολλά αγριογούρουνα, λαγούς,αλεπούδες,πέρδικες.τρυγόνια,σαϊνια,λύκους,ασβούς, φίδια ,χελώνες και τώρα τελευταία λίγα ζαρκάδια.
0 Σχόλια